Η ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Η Τέχνη αποτελούσε πάντοτε το θεμελιώδη τρόπο έκφρασης του ανθρώπινου γένους, με την απαρχή της να τοποθετείται πολλές δεκάδες χιλιάδες χρόνια πρίν, προτού ουσιαστικά οργανωθεί στις κυρίαρχες νόρμες και τα ρεύματα που ορίζονται κάθε φορά από την επικρατούσα πολιτιστική και αισθητική αντίληψη. Πέραν όμως από την ικανοποίηση του ενστίκτου της έκφρασης και της επικοινωνίας με τον ατομικό ψυχισμό, ο καλλιτέχνης εκφράζει πάντοτε ως ένα βαθμό την κουλτούρα της εποχής του και την αποψή του για επίκαιρα ζητήματα που τον απασχολούν. Το θέμα της ψυχικής υγείας και ψυχικής νόσου-διαταραχής, είναι επίσης τόσο παλιό όσο και η ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει και προβληματίζει τους περισσότερους ανθρώπους και για το οποίο ο καθένας έχει μια άποψη και κάτι να πει. Αποτελούσε και αποτελεί διαχρονικά πεδίο έρευνας των ανθρωπιστικών επιστημών και συχνά πεδίο διαμάχης διαφορετικών προσεγγίσεων, φιλοσοφικών, κοινωνιολογικών, ιατρικών και ψυχολογικών.

Σήμερα η Τέχνη του παρελθόντος αποτελεί για τους επιστήμονες – ιστορικούς, φιλοσόφους, ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους – μία αναγνωρισμένη και πλούσια πηγή πληροφοριών για τα ήθη και τις κοινωνικές αντιλήψεις της εκάστοτε εποχής. Μέσα από την Τέχνη απεικονίζονται οι απόψεις της κοινωνίας για την ψυχική υγεία και την ψυχική νόσο και γίνονται ξεκάθαρες οι επιστημονικές και κοινωνικές αντιλήψεις για την αιτολογία, τη φαινομενολογία και τη θεραπεία τους. Με τον τρόπο αυτό, αναπαριστώνται ξεκάθαρα τα κοινωνικά στερεότυπα για τα άτομα με ψυχική διαταραχή και ζωντανεύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο έννοιες όπως το στίγμα, η ασυλοποίηση, η διάκριση.